In een turbulente periode wat betreft het Florentijnse politieke klimaat gaan de herder David uit het Oude Testament en de halfgod Hercules uit de Griekse mythologie hand in hand. De republiek Florence wordt in de veertiende eeuw onderbroken door de invloed van de Medicifamilie. Met de Val van Rome in 1527 lijkt het erop dat de republikeinen weer de overhand hebben op Florentijns grondgebied, maar drie jaar later wordt de Mediciheerschappij definitief met het instellen van het hertogdom, later groothertogdom. Het is verrassend dat Hercules en David zich steeds naast elkaar begeven met de wisselingen van de wacht in de Florentijnse regering. Zowel de Medicifamilie als de republiek nemen David als stadspatroon aan. In het hertogdom wordt Hercules wat meer op de voorgrond geschoven, maar houdt Cosimo I de sculpturen van David wel in ere ‘omdat het hertogdom een logische stap is na de republikeinse periode’, zo stelt hij. Wanneer je de sculpturen naast elkaar ziet, zijn eveneens stilistische overeenkomsten duidelijk te zien. Er bestaat dus blijkbaar een beeldtype voor de Florentijnse held: als bewakers van de stad fungeren ze beiden als exemplum virtutis.
Deze lezing is samen met Dante Alighieri.
